Het was alweer een paar weken geleden dat ik op een ‘gasbus’ had gereden. Sinds zo’n driekwart jaar heeft TCR een aantal busjes rondrijden die aardgas als brandstof hebben. Dit onder de noemer groen en duurzaam. Wellicht is het milieuvriendelijker dan diesel, maar het is nog steeds een fossiele brandstof, lijkt mij. Lees verder →

‘Wat ik vanmiddag heb meegemaakt!’ Ik reed op de taxi, maar het was niet zo druk. Ik had net iemand afgemeld en de volgende klant hoefde ik pas over een uur op te halen. Met een kwartier speling van het WMO-vervoer en een kwartier er naar toe rijden, bleef er nog een half uur over. Omdat ik toch in Vlissingen was, in de buurt van de Groene Boulevard, was ik daar uit de taxi gestapt, iets wat ik normaal alleen doe als ik pauze heb, ik had de trap naar boven genomen en ik was maar op een bankje bij de molen gaan zitten. Wat kon ik anders met dit mooie weer… Lees verder →

De reden dat ik dit blog startte, was ik alweer bijna vergeten. Het is nu inmiddels zo’n anderhalf jaar geleden dat bekend werd dat de aanbesteding van het WMO-vervoer op Walcheren van Connexxion over zou gaan naar TCR. Lees verder →

Ik deed mijn werk als taxichauffeur voor het eerst in een zelfrijdende auto. De eerste ritten gingen goed. De auto reageerde netjes op het verkeer en mijn taak was verschoven naar het behulpzaam zijn, en begeleiden van de klant van huis naar auto en andersom. Lees verder →

Het was koud. Ook was het nog vroeg, nog geen acht uur. Het begon al wel lichtjes te schemeren. Mijn taxi voor die dag stond buiten. Nadat ik me had geïnstalleerd en aangemeld, reed ik achteruit en merkte ik dat de zijramen en de achterruit vies waren. Omdat ik toch een kwartier speling had voor ik bij mijn eerste klant moest zijn, bedacht ik me dat ik de wagen nog wel even door de wasstraat kon rijden. Na verschillende pogingen om de borstels in beweging te krijgen en ik steeds met een sprintje weer terug in de auto sprong, zag ik de auto van voor naar achter steeds schoner worden, zoals het hoorde. Lees verder →

Het is Oudejaarsdag als ze mag werken. Een rare dag. Het is geen feestdag, dat is het morgen pas. Toch zijn de meesten vrij en nemen een verwachtingsvolle aanloop naar de avond. Dan is het wel feest. Voorafgaand aan de avond zijn de voorbereidingen, zoals genoeg eten en drinken in huis halen en champagne, maar bovenal het bakken van oliebollen en appelbeignets. Zelf doet ze daar altijd graag aan mee, maar vandaag gaat dat niet. Lees verder →

Tweede Kerstdag is normaal gesproken een rustige dag, maar nu was het wel heel rustig. Zo rustig, dat zij al na een paar ritten mocht stoppen, het was nog vroeg in de middag. Dat vond ze aan de ene kant niet erg, want de auto was niet warm te krijgen als er niets te doen was en haar voeten waren als klompjes van die natte sneeuwprut. Maar ze was niet berekent op een dag vrij. Ze had niet veel te eten in huis en de paar vrienden die ze had, hadden al andere plannen. Lees verder →

Wederom was het een hele tijd druk geweest, zo’n beetje alle oudere mensen waren wel ergens uitgenodigd. Meestal bij de kinderen. Maar nu was het rustig geworden, erg rustig. Ze had bericht gekregen dat ze pauze mocht gaan houden, normaal is dit een half uur, maar voor de komende anderhalf uur stond er niets op de rit. Lees verder →