‘Dat jij nog geen computer hebt, snap ik niet!’ was een opmerking die ik zo’n vijfentwintig jaar terug kreeg van een dorpsgenoot. ‘Je kan er zoveel meer mee, dan met een typemachine.’
Ik had een elektronische typemachine, waar ik onder andere de dorpskrant op typte. Die typemachine was heel overzichtelijk. Je hoefde niet zo hard te stampen en er zat ook nog een correctielint in, heel handig. Wel moest ik vaak een nieuw correctielint plaatsen en die waren niet goedkoop.
Maar die ene opmerking prikkelde zo enorm, dat ik inderdaad op zoek ben gegaan naar een pc.
Zo gaan die dingen. Lees verder
Maand: februari 2017
Mevrouw en meneer
Een tijdje terug mocht ik twee personen ophalen in het dorp, mevrouw en meneer. Zij wilden naar de opticien in de stad. Omdat het daar winkelgebied was, kon ik er met de auto niet tot voor de deur komen, maar toch nog redelijk dichtbij.
Ik hoefde alleen de rollator voor meneer te pakken en hem helpen om met de rollator te manoeuvreren tussen de taxi en de vele fietsen die er stonden. Het lukte hem niet om rechtdoor te lopen. Zijn vrouw stuurde hem aan de arm ook een beetje bij. Lees verder
Op mijn vingers getikt
Ik ben op mijn vingers getikt, zonder op mijn vingers te zijn getikt.
Al zo’n vijfentwintig jaar terug riep ik al eens dat ik ooit nog eens een boek ging schrijven.
En daar bleef het bij.
Maar de laatste tijd leek het me ook leuk om liedjes te schrijven, en van dansen genoot ik ook zo.
Nog leuker leek het me als ik het kon combineren, dan had ik een musical.
Dus riep ik vorig jaar dat ik ooit nog eens een musical ging schrijven.
Vorige maand ging ik dat ook inderdaad doen.
En liep gelijk vast… Lees verder